تعیین پهنه های مستعد پخش سیلاب به منظور اجرای طرح تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی، مبتنی بر GIS (مطالعه موردی: دشت سلماس)

نخستین گام در اجرای طرح پخش سیلاب، مکانیابی مناطق مستعد برای پخش آب و انتقال آن به داخل آبخوان در راستای اهداف تغذیه مصنوعی می باشد. در مقاله حاضر برای شناسایی مکان های مناسب جهت اجرای تغذیه مصنوعی از تعداد پانزده پارامتر مختلف شامل شیب، کاربری اراضی، زمین شناسی، بافت خاک و نفوذپذیری سطحی، ضخامت ناحیه غیراشباع آبرفت، ضریب قابلیت انتقال آبخوان، میزان بارش، دمای متوسط، میزان تبخیر و تعرق، کیفیت آب زیرزمینی، گرادیان هیدرولیکی آب زیرزمینی، فاصله از منابع آب سطحی، فاصله از چاه ها، چشمه ها و قنات ها، فاصله از گسل ها و همچنین فاصله از جاده، استفاده گردیده است. معیارهای فوق در چهار گروه فیزیکی، اقلیمی، هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی طبقه بندی شده اند و با استفاده از جداول مقایسات زوجی و روش تحلیل سلسله مراتبی AHP، وزن هریک از معیارها در نرم افزار Expert Choiceمحاسبه گردید بعد از آماده سازی لایه های اطلاعاتی در محیط ArcGIS، وزن های محاسباتی به لایه ها اعمال و براساس روش همپوشانی وزنی ،Weighted Overlay، لایه ها با هم تلفیق و نهایتاً نقشه پهنه بندی شده دشت سلماس به دست آمد