بهینه سازی شبکه های آبرسانی بر مبنای اعتمادپذیری با استفاده از روش برنامه ریزی خطی اعداد صحیح- حقیقی

شبکه های توزیع آب از مهمترین زیرساخت های حیاتی، در جامعه بشری محسوب می گردند. از آنجا که ایجاد اینشبکه ها مستلزم پرداخت هزینه های هنگفتی است، لذا نیاز به روشی عملی و جامع در بهینه سازی این شبکه ها برایرسیدن به اقتصادی ترین طرح، امری ضروری است. همچنین بررسی کارایی شبکه های توزیع آب در طول عمر مفیدشان،عامل مهمی در طراحی شبکه های آبرسانی است که با فاکتوری به نام قابلیت اطمینان (اعتمادپذیری) تعریف می گردد.قابلیت اطمینان بیانگر این موضوع است که در شرایط غیرعادی تا چه اندازه میتوان از رسیدن آب با کمیت و کیفیتمناسب به مصرف کننده، اطمینان حاصل نمود. از آنجا که در حال حاضر کمتر به بررسی میزان اعتمادپذیری شبکه هایآبرسانی توجه میشود، در این تحقیق سعی بر آن است به بررسی این موضوع توأم با بهینه سازی شبکه های توزیع آبپرداخته شود. برای بهینه سازی، از روش برنامه ریزی خطی اعداد صحیح- حقیقی MILP: Mixed Integer Linear) Programming) استفاده شده و در آن علاوه بر قیدهای رایج در بهینه سازی، قید قابلیت اطمینان نیز مد نظر قرار دادهشده است. برای قابلیت اطمینان شبکه، شاخصی به نام شاخص قابلیت ارتجاع مورد بررسی قرار داده شده است. با استفادهاز این روش، کلیه معادلات تابع هدف و محدودیت ها به راحتی خطی سازی شده و بر خلاف روش های تکاملی مانندالگوریتم ژنتیک که در آن هیچ تضمینی برای رسیدن به بهینه فراگیر نیست و مدت زمان محاسبات در آن بسیار طولانیاست، در این روش امکان دستیابی به بهینه فراگیر و در مدت زمان بسیار کوتاه، در حد چند ثانیه، وجود دارد. در پایان باذکر مثالی صحت، دقت و سرعت بالای این روش بررسی شده است.