ارزیابی اثرات کاربری اراضی بر سرزندگی محلات شهری (نمونه موردی: محلات 17 / 1 و 19 / 1 سنندج)

سرزندگی یک مفهوم نسبی است که به عنوان یکی از عوامل مهم در افزایش کیفیت زندگی محسوب می شود. امروزه بهویژه در جامعه ما به دلیل مشکلات متعدد شهری اعم از مشکلات زیست محیطی، اجتماعی فرهنگی و ... سرزنده بودن محلات و فضاهای شهری به عنوان رکن اصلی ایجاد محیطی مطلوب برای زندگی ساکنین محسوب می شود. هدف اصلیاین تحقیق بررسی میزان تأثیر عوامل محیطی و اجتماعی- فرهنگی کاربری اراضی بر روی سرزندگی محلات شهری است. بدین منظور محلات 17 / 1 و 19 / 1 شهرک بهاران شهر سنندج به عنوان نمونه موردی در این تحقیق انتخاب شده-اند. پژوهش حاضر از نوع توسعه ای بوده و با روش توصیفی- تحلیلی با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی و برداشت میدانی انجام شده و با استفاده از پرسشنامه تعداد 298 نفر که به صورت احتمالی انتخاب شده اند، به عنوان حجم نمونهمورد بررسی قرار گرفته اند. در نهایت نیز با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح توصیفی و استنباطی و با توجه بهآزمون فرضیات به این نتیجه رسیده است که هر دو عامل محیطی و اجتماعی- فرهنگی با سرزندگی محلات مورد مطالعه رابطه معناداری داشته و همچنین در این محلات، عوامل محیطی کاربری اراضی تأثیر بیشتری بر روی سرزندگی دارد.