بررسی تطبیقی روش و قواعد تفسیری علامه صادقی تهرانی و بنت الشاطی

امروزه شاهد تفاسیر متعددی از قرآن کریم هستیم که هر یک حکایت گر روش، مبانی، قواعد و پیش فرض های مفسر آن است. در این میان، علامه صادقی تهرانی مفسر شیعی، صاحب تفسیر الفرقان و عایشه بنت الشاطی مفسر اهل تسنن، صاحب تفسیر البیانی از مفسران معاصری هستند که با رویکردی ادبی به تفسیر قرآن کریم پرداخته اند. مطالب این نوشتار که با روش کتابخانه ای تهیه شده است با روش تحلیلی ، با بیان مصادیقی در دو محور روش و قواعد تفسیری در نه پارامتر به مقایسه تطبیقی این دو مفسر پرداخته است، نتایج حاکی از این است که این دو اندیشمند، در مورد تعدد قرائات و بهره مندی سیاق نظرات کاملاَ متناقض بوده و اختلاف نظر جزئی در پارامترهایی از قبیل توجه به ترتیب نزول، استفاده از داده های علمی و قائل به وجوه معنایی متفاوت بودن و عدم ترادف، در روش تفسیری آنها مشاهده شده است. در سایر موارد از قبیل پایبندی به روش تفسیری قرآن به قرآن، اصل قرار دادن قرآن ،بهرهگیری از سنت، کم توجهی به جریانهای تاریخی، عدم پذیرش اسرائیلیات، نپرداختن به مسائل کم اهمیت از جمله روایات اسباب نزول، عدم توجه به آرای پیشینیان ، اشتراک نظر داشته اند