نقش برنامه ریزی شهری و تأثیر آن در سکونت گاه های غیررسمی و نقش آن در توسعه شهرها

ایران به عنوان یکی از کشورهای درحال توسعه با مسئله اسکان غیررسمی مواجه بوده و به لحاظ نحوه برخورد با این پدیده قابل بررسی می باشد. چنانکه هم اکنون در اطراف شهرهای بزرگی چون تهران، مشهد، شیراز، کرمان، اصفهان و سایر شهرهای کشور نیز شاهد رشد و گسترش مناطق حاشیه نشین می باشد. در حقیقت با رشد شتابان شهری در ایران که معلول مهاجرت افسار گسیخته است، همواره تقسیم محلات و مناطق شهری به مرکز و پیرامون، سبب می شود که کیفیت، سبک زندگی و استاندارهای مسکن در متن اصلی شهرها با نواحی حاشیه و به اصطلاح امروزی، پایین شهر با هم متفاوت باشد. به همین دلیل در کشورهای صنعتی و نیز کشورهای درحال توسعه و از جمله ایران بحث برنامه ریزان شهری ومنطقه ای و اینکه چرا دست یابی کامل به توسعه پایدار را در گروه حل مسئله اسکان غیررسمی می بینند و در پی ارائه راهکارهای صحیح در برخورد با این پدیده می باشند. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده تا از این طریق بتوان به روند بهسازی و ساماندهی این سکونتگاه ها را بهبود و سرعت بخشید و به سمت پایداری گام بردارند.