سعادت ازدیدگاه امام خمینی (ره)

از منظر امام خمینی فطرت انسان ذاتا متمایل به خیر و سعادت بوده و از نقص گریزان است زیرا خداوند فطرت انسان را برنقشه کمال مطلق وجمال تام تخمیر نموده است. بر مبنای معارف قرآنی و حدیثی سعادت انسان اکتسابی بوده و راه هایکسب آن نیز تهذیب نفس وتعدیل قوای نفسانی عنوان می امام خمینی شود. تحت تاثیر همین معارف است که سعادت وشقاوت را اکتسابی وذکر کرده سپس مباحث مربوط به تبیین جوانب سعادت، نقطه مقابل آن و راه های کسب سعادت راتشریح می کند. ایشان بر قدرت «اراده و اختیار» آدمی به عنوان مهمترین عامل نیل به سعادت و یا سقوط در شقاوت تاکید می کند. از منظر امام خمینی، انسان تا هنگامی که در دار طبیعت به سر میبرد قابلیت هر گونه تغییر اساسی را در جهت سعادت یا شقاوت داشته و با عنایت به اینکه سعادت وشقاوت در حیطه «اختیار» او قرار دارند با «اختیار» خود مسیر زندگی را بر می گزیند.