بررسی تاثیر احیای بیولوژیک دریاچه ارومیه بر خاک منظقه

نیازهای مختلف بشر از جمله سرپناه و مسکن، غذا، پوشاک، آب و سوخت به نحوی از زمین و خاک تامین می گردد. تأمین بیشتر غذا و سایرمنابع محیطی با حفظ منابع زیستی برای آیندگان تنها در سایه مدیریت صحیح اکوسیستم ها و بهینه سازی بهره برداری از آن امکان پذیرخواهد بود، اجرای روش های بیولوژیک با استفاده از گونه های مقاوم به خشکى، اهدافی چون: تثبیت ماسه های روان درکانون هاى بحرانىفرسایش بادى، حفظ آب و خاک و افزایش سطح سفره های آب زیرزمینی، افزایش پوشش گیاهی، حفظ تأسیسات صنعتی و اراضی کشاورزی،اشتغال در مناطق بیابانی، تثبیت نیروی انسانی و جلوگیری از مهاجرت را دنبال می کند. گونه های مورد استفاده برای احیای بیولوژیک، بایدمقاوم به خشکی، شوری، آفات، بیماری ها و ارتفاع کافی و مناسب برای ایجاد بادشکن باشند. تحقیق حاضر در راستای بررسی میزان پیشرفتو موفقیت پروژه های بیولوژیک دریاچه ارومیه و میزان تاثیر گذاری آنها بر ویژگی های خاک منطقه، در منطقه آغ زیارت، به صورت مقایسهمناطق احیا شده (مناطقی که با نهال های گز، هالوکنموم و قره داغ نهال کاری شده) و مناطق شاهد (مناطق مجاوری که در آن عملیات احیاییصورت نگرفته است) با استفاده از روش های آماری مناسب انجام گرفته است. در هر یک از مناطق مورد مطالعه و سایت های شاهد آنهاپروفیل خاک حفر گردید و نمونه برداری از خاک در عمق 20-0 سانتی متری صورت گرفت در مرحله ی بعد Ec,pH ، پتاسم، ماده آلی وبافت خاک اندازه گیری شدند. پس از جمع آوری داده های حاصل خاک، داده ها توسط نرم افزار SPSS، با استفاده از آزمون t مورد تجزیهو تحلیل قرار گرفتند، نتایج نشان داد: بیشتر پارامترهای خاک دارای تغییر بوده اند.