جایگاه یابی نقش های مکمل قواعد فقهی لاضرر و نفی سبیل در مدیریت استراتژیک

جایگاه استراتژی و مدیریت استراتژیک در سطوح ملی و سازمانی بر کسی پوشیده نیست، چرا که موفقیت و یا شکست یککشور یا سازمان در همه زمینه ها در پرتو برنامه ریزی، پیاده سازی و کنترل راهبرد هایش است. در عین حال دین مبیناسلام،چارچوبهای خاصی را برای هدایت و موفقیت سطوح مختلف جامعه از فردی تا حاکمیتی قرار داده است که در صورتاستفاده از آنها، مسیر نیل به سعادت در دنیا و آخرت فراهم میشود. از جمله این چارچوب ها قواعد فقهی نفی سبیل و لا ضررمی باشند که می توانند نقش موثری در مدیریت استراتژیک در سطوح سازمانی و ملی داشته باشند. لذا پژوهش حاضر با هدفبررسی جایگاه دو قاعده فقهی نفی سبیل و لاضرر در مدیریت استراتژیک نگاشته شد و با بهره گیری از روش توصیفی و بااستفاده از منابع کتابخانه ای، سعی در کشف جایگاه کاربردی این قواعد در شئون مختلف مرتبط با استراتژی دارد. نتیجه اینشد که 3 حالت کلی در قبال سبیل کفار بر حکومت ها و سازمان های اسلامی وجود دارد که عبارتند از: سبیل حکومت کافربر حکومت اسلامی، سبیل حکومت کافر بر سازمان اسلامی و سبیل سازمان کافر بر سازمان اسلامی؛ که باید ناظر به هر یکاقدامات خاصی در استراتژی ها انجام شود؛ در عین حال به واسطه اولویت قاعده لاضرر بر نفی سبیل، ضروت دارد تا سازمانها و حکومت های اسلامی در مواردی که نفی سبیل برای آنها هزینه زیادی دارد، به صورت تدریجی اقدام به حذف تسلطحکومت ها و سازمان های کافر بر حکومت ها و شرکت های اسلامی در قالب استراتژی های میان مدت و بلند مدت کنند تاکمترین ضرر به آنها وارد شود.