کاوشی پیرامون ابعاد مفهوم تابعیت در حقوق ایران

این مقاله به بررسی ابعاد مفهوم تابعیت در موضوعات حقوقی پرداخته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و نوع مطالعه کتابخانه ای است که از ابزار فیش برداری استفاده شده است. هدف این پژوهش بررسی ابعاد و گامی کوچک در جهت بهبود قوانین تابعیت در ایران و از بین بردن نقایص آن است. معمولاً اشخاص حقوقی دارای یک مرکز اداری و یک یا چند مرکز فعالیت می باشند. تابعیت یک رابطه سیاسی؛ حقوقی و معنوی است که فردی را به دولتی مشخص مرتبط می سازد. شخص حقوقی به یک نهاد، موسسه، شرکت یا سازمان اطلاق می شود که برای آن نیز حقوق و مسئولیت های قانونی لحاظ گردیده است. در ایران قانون مدنی از ماده 975 الی 991 درباره ی تابعیت اشخاص حقیقی گفته است، ولی در مورد تابعیت اشخاص حقوقی تا حدودی ساکت است. برای تعیین تابعیت اشخاص حقوقی در قانون ایران، لازم است ابتدا اقامتگاه آن ها مشخص شود. بنابراین وابستگی حقوقی اشخاص به یک دولت بیشتر در اشخاص طبیعی (حقیقی) مصداق دارد؛ امّا با این حال اشخاص حقوقی و نیز اشیایی همچون هواپیماها و کشتی ها نیز تابعیت کشوری را دارند که با پرچم آن حرکت می کنند و قوانین و مقررات آن کشور بر آن حاکم است.