بررسی اثر رهبری اخلاقی، مدیریت استعداد و عملکرد سازمانی بر سلامت سازمانی در آموزش و پرورش شهرستان بهار

پژوهش حاضر به بررسی نقش رهبری اخلاقی بر عملکرد سازمانی و سلامت سازمانی با میانجی گری مدیریت استعداد در آموزش و پرورش شهرستان بهار پرداخت. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و توسعه ای، از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی، از لحاظ نوع داده ها جزء تحقیقات کمی و از لحاظ مکان و زمان اجراء جزء تحقیقات میدانی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بهار با حجم 1088 نفر ( 850 نفر کارکنان رسمی و آزمایشی، 186 نفر پیمانی، 3 نفر قرار دادی، 38 نفر دانشجو معلم و 11 نفر حق التدریس) طی سال تحصیلی 1397-98 بودند. نمونه آماری با توجه به پراکندگی نا متوازن افراد در شهرستان با استفاده از نمونه گیری به روش خوشه ای بود. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و کرجسی به تعداد 282 نفر بود. در این پژوهش رهبری اخلاقی با پرسشنامه کالشون و همکاران 2011 ، مدیریت استعداد با پرسشنامه سوئیم 2009 ، سلامت سازمانی با پرسشنامه های و همکاران 2005 و عملکرد سازمانی با پرسشنامه امیری 1392 مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که سطح سلامت سازمانی حدود 6/8% میزان رهبری اخلاقی تقریباً 71/6% مدیریت استعداد حدوداً 67/2% و عملکرد سازمانی 77 % بود. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار PLS نشان داد که رهبری اخلاقی به ترتیب بر مدیریت استعداد عملکرد سازمانی و سلامت سازمانی به میزان 84 ،% 36 % و 45 % تاثیر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت استعداد به ترتیب بر عملکرد سازمانی و سلامت سازمانی به میزان 48 % و 15 % اثرگذار بود و نیز عملکرد سازمانی به میزان 37 % سلامت سازمانی را تبیین نمود. در کل می توان نتیجه گرفت که رهبری اخلاقی، مدیریت استعداد و عملکرد سازمانی روی هم رفته به میزان 81 % و به صورتی بسیار قوی سلامت سازمانی را به عنوان متغیر ملاک مورد پیش بینی قرار دادند