مسئله تخصیص بهینه ناوگان ریلی به سفرهای باری برنامه ریزی شده با درنظرگرفتن پنجره زمانی

امروزه استفاده از سیستم حمل ونقل ریلی، به دلایل حمل انبوه بار، ایمنی بالاتر، کمتر بودن هزینه هاي حمل ونقل و تولید آلایندگی کمتر نسبتبه گونه ي جاده اي همواره مورد توجه بسیاري از دولت ها قرار گرفته است. ولی به دلایل مختلفی، همواره توان بهره وري بالا از آن وجود نداشتهاست. برنامه ریزي نامناسب در استفاده از ناوگان ریلی که شامل واگن ها و لکوموتیوها هستند، یکی از مهمترین دلایل کاهش بهره وري ازسیستم حمل ونقل ریلی است. در این مطالعه، برنامه ریزي واگن هاي باري، جهت حمل بیشترین میزان کالا، با استفاده از روشهاي بهینه سازيمورد بررسی قرار می گیرد. جهت انجام فرآیند بهینه سازي، یک مدل ریاضی با هدف بیشینه سازي برآورد تقاضا در یک بازه ي زمانی مشخص، بارویکرد کاهش گردش واگن هاي خالی در شبکه و افزایش بهره وري از ناوگان ریلی ارائه شده است. همچنین با طراحی سناریوهاي مختلف،گام هایی در راستاي رفع کمبود واگن در ایستگاه هاي تأثیرگذار شبکه نهاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، سبب بهبود عملکرد گونه يحمل ونقل ریلی و افزایش سهم آن، در حمل ونقل بار نسبت به گونه ي جاده اي خواهد شد.