تاثیر روایت درمانی بر رضایت از زندگی در زنان سالمند مقیم خانه سالمندان

سالمندان در خانه سالمندان یکی از گروه های آسیب پذیر هر جامعه ای می باشند که نیاز به مراقبت در این گروه زیاد است و کاهش رضایت از زندگی در این قشر مشهود است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر روایت درمانی بر رضایت از زندگی در زنان سالمند مقیم خانه سالمندان است. پژوهش حاضر به روش پیش آزمون پس آزمون انجام شد. جامعه آماری این پژوهش تمام زنان مقیم خانه سالمندان در شهر اردبیل بود. تعداد 40 نفر از زنان مقیم خانه سالمندان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و فهرست انتظار قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه رضایت از زندگی سالمندان LSI-Z ( Wood et al, 1969 ) استفاده گردید و در پیش آزمون بر روی دو گروه مذکور انجام شد و نمرات آنها ثبت گردید. سپس گروه آزمایشی، مداخله مبتنی بر روایت درمانی White and Epston در سال 1990 ، را طی چهار هفته هر هفته دو جلسه 40 دقیقه ای دریافت نمود. در این مدت گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش کوواریانس چندمتغیره در SPSS نسخه 23 استفاده گردید. نتایج نشان داد که روایت درمانی بر رضایت از زندگی سالمندان مقیم خانه سالمندان اثر مثبت و معناداری داشت P‹0/05 بنابر یافته های پژوهش، روایت درمانی توانست منجر به افزایش رضایت از زندگی در زنان مقیم خانه سالمندان شود. لذا، پیشنهاد می گردد، آموزش گروه درمانی روایتی، شیوه صحیح گفت و گو با اطرافیان و آموزش برقراری روابط اجتماعی به سالمندان در افزایش رضایت از زندگی آنها استفاده شود.