اثربخشی بازی درمانی بر روحیه ی علمی وخودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه 12 شهر تهران

تحقیق حاضر سعی دارد به بررسی اثربخشی بازی درمانی بر روحیه ی علمی و خودچنداره تحصیلی دانش آموزان بپردازد، روش استفاده شده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. پیش از اجرای جلسات آموزشی از افراد گروه نمونه پیش آزمون به عمل آمد. و پس از انتصاب روش نمونه گیری هدفمند، گروه ها در دو گروه آزمایش و کنترل، بازی درمانی در قالب 8 جلسه ای 60 دقیقه ای به گروه آزمایشی آموزش داده می شود. پس از اتمام جلسات آموزشی بلافاصله پس آزمون اجرا شد و نتایج پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه ی دانش آموزان پنجم ابتدایی منطقه 12 شهر تهران می باشد که تعداد آنها 300 نفر می باشد که از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس 60 نفر انتخاب خواهند شد، که 30 نفر به عنوان گروه کنترل و 30 نفر به عنوان گروه آزمایش بصورت تصادفی انتخاب شدند. و با استفاده از روش نمونه یابی تصادفی سیستماتیک یا منظم اقدام به جدایی گزینی تعداد حجم نمونه آماری از کل جامعه آماری کرده ایم. ابزار اندازه گیری در تحقیق مورد نظر پرسشنامه خود پنداره راجرز (1938 تا 1957) و پرسشنامه روحیه ی علمی دانش آموزان (1987) می باشد، که روایی آن مورد تأیید اساتید متخصص و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ مورد محاسبه و به ترتیب 0/80، 0/87 برآورد و مورد تأیید قرار گرفت. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. برای طبقه بندی و نمایش داده ها ابتدا از آمار توصیفی برای میانگین ها، انحراف استانداردها و درصدها استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره استفاده شد. ماحصل تحقیق نشان از این دارد که بازی درمانی بر روحیه ی علمی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه مورد مطالعه دارای تأثیر مثبت و اثرگذار می باشد.