بررسی رابطه سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی (مورد مطالعه: دانش آموزان تفت)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کابردی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطهسبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان شهر تفت می باشند که384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه ها به صورت تصادفی بین آنها توزیع شد. روایی سوالات پرسشنامه موردتأیید اساتید و متخصصان قرار گرفت، همچنین پایایی سؤالات پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0.80 محاسبهشد. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج آزمون کلموگروف- اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد، لذا جهت بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیلیافته ها حاکی از آن بود که رابطه همبستگی بین دو متغیر سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ضریب821 / 0 تایید شده و با sig=0.000 و در سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری درضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر سبک های یادگیری و پیشرفتتحصیلی دانش آموزان وجود دارد و در نتیجه فرض (H(0 رد شده و فرض (H(1 مورد تأیید است.