اسیدهای آلی در اسیدکاری کربناتی

این مقاله به کاربرد اسید آلی به عنوان یک سیال محرک برای ترکیبات کربناتی میپردازد. اسیدهای آلی، نظیر اسید استیک یا اسید فرمیک، سالها به خاطر سرعت واکنش کمتر، خورندگی کمتر و میل کمتر به تشکیل لجن اسیدی/آلی در مواد خام غنی از آسفالتین به جای HCl مورد استفاده قرار گرفته اند. در ونزوئلا، اسیدهای آلی در فرآیندهای لایه شکافی اسیدی در ترکیبات آهکی داغ با عمق زیاد پمپاژ می شدند. هرچند این فرآیندها بسیار ثمربخش بودند، اما مطالعه ای درباره ی بهینه سازی آنها انجام نشد، چرا که مدلهای مصرف اسید/کربنات وجود نداشت. پیشینه ی تاریخی بحث در ادامه بررسی میشود.مدل جدیدی که برای مصرف اسید در این مقاله پیشنهاد شده میتواند برای اسیدهای قوی (HCl) و ضعیف (آلی) و نیز ترکیب آنها به کار رود. در قیاس با مدلهای موجود (برای (HCl ثابت تفکیک اسید تنها مولفهی جدید است و تفاوت میان اسیدهای قوی و ضعیف را تعیین میکند. این مدل با مقایسه ی نرخ واکنش های شبیه سازی شده با نرخ واکنش های اندازه گیری شده در آزمایشگاه به وسیله ی یک دیسک چرخان اعتبارسنجی شده است. مقایسهی طول و عرض انحلالی اسید آلی و اسید HCl نیز بر اساس نتایج شبیه سازی های لایه شکافی اسیدی در ادامه بررسی شده است.