اهمیت مقولة جوان و جوانی در گفتمان شعری بررسی موردپژوهانه«جواهری»شاعربزرگ عراق

ادبیات هر ملتی حفظ كنندة فرهنگ و تمدن آن ملت است؛ هرچه پربارتر باشد، طبیعتا در انجام نقش مهم و بی بدیل خود پیروزمندانه تر عمل كرده است. از سوی دیگر، جوانی از سرمایه های ارزشمند نهفته در وجود هر انسانی است. این واژه تحرك، پویایی، ارادة توانمند و بسیاری ویژگیهای دیگر را با خود همراه دارد. وقتی مقولة جوان و جوانی در درون ادبیات قرار گیرد و شعرا به عنوان پاسداران فرهنگ، به آن بپردازند، قطعا پویایی، ژرف ساخت واژة جوان، به متن شعر راه یافته و بازتاب آن به ماندگاری فرهنگ و تمدن كمك میكند. پژوهش حاضر با هدف تبیین اهمیت جوان و جوانی در گفتمان شعری، با روش توصیفی تحلیلی به استخراج و شرح این مقولة فرهنگی در شعر محمد مهدی جواهری شاعر بزرگ عراق پرداخته است. یافته های تحقیق نشان میدهد كه جواهری به نیكی توانسته است جوانی را درلابه لای سروده های خود بگنجاند. او از فرهنگ دوستانی است كه برای به جنبش آوردن جوانان از قلم خود بهره میبرد. جوان در گفتمان شعری جواهری، جایگاهی دوگانه دارد كه البته جایگاهی حقیقی و دور از هرگونه شعار و تملق است. او نسبت به این مساله مهم نگرش دومحوری دارد؛ گاهی ابیاتش بر تشویق و تمجید میچرخد گاهی هم بر انتقاد و تهكم.