اعتبار شرط عدم مسئولیت در عقود

حقوق قراردادها مجموعه قواعدی برای نقل و انتقالات خصوصی می باشد و بر همین مبنا یکی از کارکردهای اصلی حقووق قراردادها تعیین آثار نقض و تخلف از قراردادها ست و در بحث نقض قرارداد، مهمترین موضوع، جبران خسارات ناشی از نقض قرارداد است. امروز در اکثر قراردادها، متعاقدین در پی آنند که میزان مسئولیت را در ضمن قرارداد تعیوین نماینود، اموا این موضوع مطرح است که آیا طرفین عقد با تراضی میتوانند میزان مسئولیت قراردادی را تغییر دهند یا خیر. هموین امور موجب بروز اختلاف نظرهای جدی در خصوص اعتبار آن شده است. هر چند در حقوق موضوعه ایران نیز قاعوده کلوی در مورد اعتبار شرط عدم مسئولیت وجود ندارد و قانون مدنی در این مورد ساکت بوده و مقررات خاصی در رابطه با این شروط وضع نشده است ولی در برخی از قوانین، صحت شرط عدم مسئولیت به طور ضمنی تایید شده است البته با توجه به اصل حاکمیت اراده در حقوق قراردادها به عنوان اساسی ترین و مهمترین اصل پذیرفته شده و با لحاظ اصول آزادی قراردادها، اصل صحت قراردادها و سایر اصول حاکم بر قراردادها، اعتبار شرط عدم مسئولیت به صورت یک قاعده کلی پذیرفته شده و در عقود و قراردادها همچون عقد بیع و عقد ودیعه و مضاربه و قرارداد خدمات درمانی و پزشکی وقورارداد حمل ونقل و قراردادهای مصرف ضمن پریرش صحت و اعتبار آن، مورد استفاده و بهره برداری طرفین عقد قرار می گیرد.