بررسی شیوع فصلی آلودگی های انگلی در کبد دام های کشتاری کشتارگاه های صنعتی استان مازندران طی سال های 98-1397

بسیاری از بیماری های دامی جز بیماری های مشترک بین انسان و حیوان هستند و تشخیص قطعی آنها در دامها به وسیله کالبدگشایی و یا بازرسی پس از کشتار است. بهداشت کشتارگاه ها ارتباط مستقیمی با بهداشت و سلامتی جامعه دارد، بنابراین تعیین وضعیت این بیماری ها می تواند کمکی در جهت کنترل خسارات اقتصادی و بهداشتی ناشی از آنها باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع فصلی انواع آلودگی های انگلی موجود در کبد دام های کشتار شده در کشتارگاه های صنعتی استان مازندران است. مطالعه حاضر از نوع مقطعی است و از ابتدای فروردین ماه سال 1397 تا آخر اسفند ماه سال 1398 به مدت دو سال انجام شد. در طی این مطالعه کبد کلیهدام های کشتاری در کشتارگاه های صنعتی استان مازندران مورد ارزیابی ماکروسکوپی قرار گرفتند. در طول مطالعه در مجموع 1011910 رأس دام مورد بررسی قرار گرفتند. کبدهای ضبط شده نشان داد که شیوع انواع آلودگی های انگلی موجود در کبد دام های کشتار شده در سال 1397 و 1398 در فصل بهار به طور معناداری بیش از سایر فصول سال بود (p>0/05). بیشترین میزان شیوع انواع آلودگی های انگلی در کبد پس از فصل بهار در فصل تابستان و کمترین میزان شیوع آن در فصل زمستان دیده شد. بیشترین میزان شیوع فصلی کیست هیداتید (6/17%) در کبد دام های کشتار شده در سال 1398 بود. بیشترین میزان شیوع فصلی فاسیولا، دیکروسلیوم و سیستی سرکوس در کبد دام های کشتار شده مربوط به سال 1397 و در فصل بهار بود (2/77%، 3/16 و 0/16%)، ولی این اختلافات نسبت به سال 1398 معنادار نبود (p<0/05). بنابر نتایج به دست آمده از این مطالعه، با توجه به شیوع بالا آلودگی های انگلی در کبد دام های کشتاری استان مازندران به ویژه کیست هیداتید و فاسیلوز در فصل بهار، انجام اقدامات لازم جهت مبارزه و پیشگیری با این دسته از بیماری ها را بر خود واجب می دانیم، همچنین رسیدگی به وضعیت دام های کشتاری و بررسی دقیق آنها حائز اهمیت است.