بررسی اثرات خشکسالی بر منابع آب زیر زمینی دشت سوران (استان سیستان و بلوچستان)

به منظور بررسی اثرات خشکسالی بر فاکتورهای کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی دشت سوران، روند تغییرات شاخص خشکسالی هواشناسی (SPI) و تغییرات سطح آب زیرزمینی در یک دوره 30 ساله، چگونگی ارتباط میان پارامترهای اقلیمی (به خصوص بارش) و تغییرات سطح آب مورد بررسی قرار گرفت، پس از تحلیل داده ها و آمار موجود، شاخص بارش استاندارد (SPI) برای حوضه آبخیز دشت سوران نشان داد که SPI برای مقیاس زمانی 12 ماهه محاسبه و نشان داده شده است. به منظور تعیین سال خشک به هر کدام از شدت های خشکسالی، رتبه هایی داده شده و با جمع رتبه ها، سالی که بیشترین رتبه را کسب نموده، به عنوان سال خشک معرفی شده است. بر این اساس دو دوره خشکسالی قابل تشخیص است. که مهم ترین خشکسالی مربوط به دوره 1381 تا 1385 است که 4 سال به طول انجامیده است. همچنین سال آبی 1378-79 برای دشت سوران سال خشکی بوده است. میزان آسیب پذیری بر اثر خشکسالی با استفاده از سه معیار؛ طولانی ترین دوره، تعداد ماه های مواجه با خشکسالی، و مجموع بزرگی خشکسالی به ترتیب به مقدار 29 ماه، 56 ماه و 31 / 97 بودند. بررسی کیفیت آب حوضه سوران نیز به طورکلی نشان دهنده این است که هدایت الکتریکی، کل جامدات محلول (TDS) در حد کم تا متوسط می باشند. همچنین نسبت جذب سدیم (SAR) و کلر نیز در حد کم و واکنش گل اشباع (pH) در حد نرمال می باشد