طراحی مدلی جهت تربیت مدیریت توانمند ساز در سازمان ها

بدون ترديد در دنياي پيچيده ، رقابتي و آشوبناك امروز داشتن كوه ها و دشت ها، تجهيزات و منابع مالي در سطح سازمان ها و ملي ديگر نمي توانند براي سازمان ها و كشورها مزيت رقابتي پايدار بيافزايند. چرا كه با تغيير ماهوي و فزاينده عوامل محيطي سازمان ها ماندگاري و مزيت سازي عوامل فيزيكي سازمان ها بسيار كم شده است. از اين رو از دهه 1980 ميلادي به منظور مديريت سازمان ها و كسب مزيت رقابتي پايدار به انسان هاي توانمند و توسعه يافته بعنوان با ارزش ترين عامل انساني مزيت ساز در دنياي آشوبناك توجه گرديد و بدنبال آنها نظريه ها و فعاليت هاي پژوهشي مختلفي در مورد توانمند سازي منابع انساني و ابعاد و ويژگي هاي آن انجام شد كه مي توان به فعاليت هاي كويين و اسپريتزر ، موسسه گالوپ ، توماس ولتهوس ، فورد و فوتلر ، كانگر ، لينا ، لستروارويك و ديگران اشاره نمود. بنابر اين، نظام اداري كشور بعنوان يك سازمان پويا بخاطر نوع و ماهيت ماموريت خود متناسب با تغيير و تحولات سياسي ، اجتماعي ، اقتصادي و تكنولوژيكي به سرعت بتواند خود را وفق دهد و حتي با توجه به مسائل امنيتي بايد قبل از ساير اقشار مردم و سازمان ها بايستي اين تحولات را پيش بيني و توانمندي هاي لازم را كسب نمايد اين مقاله در صدد است با تبيين مفهوم توانمند سازي، اهميت و الزامات توفيق برنامه هاي توانمند سازي در سازمان ها ، رويكردهاي مختلف به توانمند سازي، چالش هاي توانمند سازي در سازمان ها ، مدل هاي مختلف توانمند سازي، چارچوب مفهومي توانمند ساز را ( شامل ابعاد مولفه ها و شاخص ها) ارائه نمايد.بديهي است مدلي كه در اين مقاله ارايه مي شود مدلي عمومي است كه بايد در جامعه اداري مورد آزمون قرار گيرد تا پس از آزمون مدل توانمند سازي كاركنان بدست آيد.