ارزیابی خسارت های بتن در سازه های هیدرولیکی در سد میناب و تکنولوژی ترمیم

سازه های بتنی هیدرولیکی از قبیل سدها و تاسیسات وابسته به آن در طول عمر خود دچار آسیب های فیزیکی، شیمیایی و اجراییمتنوعی می شود. عوامل فیزیکی که علت عمده آسیب های بتن در سازه های هیدرولیکی می باشد، شامل سایش و فرسایش، پدیدهخلاءزایی و چرخه های ذوب و انجماد است. همچنین عوامل شیمیایی شامل حمله سولفات ها، واکنش قلیایی سنگدانه ها و خوردگیمی باشد. در این پژوهش، روش عملکرد هر عامل مخرب مورد بررسی قرار گرفت و چهار روش ترمیم بتن شامل بتن الیافی، پلیمری،ملات اپوکسی و میکروسیلیسی از نظر مشخصات مکانیکی شامل مقاومت سایشی، کشش مستقیم، مقاومت فشاری و خمشی، مدولالاستیسیته، رابطه زمان عمل آوری و مقاومت اولیه، نفوذ پذیری و چسبندگی با بتن پایه مقایسه شدند. از نظر مشخصات مکانیکی،ملات اپوکسی و میکروسیلیسی نسبت به دیگر مصالح بهترین عملکرد را دارد ولی در برخی از موارد اجرایی دچار ضعف هایی مثل عدماجرا در سطوح شیب دار و لزوم عمل آوری طولانی می باشد. از نتایج کلی این تحقیق، دستیابی به روش ترمیم مناسب با توجه به نوعآسیب، با مصالح موجود در کشور در منطقه سد استقلال میناب اشاره نمود.