بررسی تاثیر میکروسیلیس، خاکستر بادی و روباره آهن گدازی بر دمای هیدراسیون ملات های خودتراکم توانمند

امروزه استفاده از بتن هاي توانمند گسترش چشمگیري داشته است و در این بین، نقش بتن خود تراکم قابل توجه است. از سويدیگر در چند سال اخیر، استفاده از مواد پوزولانی باعث بهبود خواص بتن شده و نتایج مطلوبی در زمینه تکنولوژي بتن داشته است.عوامل مختلفی بر روي افزایش حرارت هیدراسیون تاثیر گذار هستند. یکی از روش هاي موثر در کاهش حرارت زایی بتن ،کاربرد موادسیمانی با حرارت زایی کم می باشد. در بتن خودتراکم نیز مواد جایگزین سیمان بسته به ویژگی هاي آنها می توانند مزایایی چونکاهش هزینۀ تولید، بهبود رئولوژي، کاهش حرارت هیدراسیون و بهبود دوام بتن را در اختیار قرار دهند. دماي ناشی از هیدراسیونسیمان میتواند منجر به از دست رفتن آب موجود در بتن شود، این موضوع به ویژه در بتن هاي خودتراکم توانمند تاثیر بسزایی در بهمخوردن نسبت آب به سیمان، کاهش کارایی و ترك خوردگی بتن دارد. در این پژوهش به بررسی تاثیر پوزولان هاي میکروسیلیس،خاکستر بادي و روباره بر این خصوصیات بتن پرداخته می شود. در این پژوهش 13 طرح اختلاط از ملات هاي خودتراکم توانمندساخته شده است که در آن ها از مقادیر 0، 10، 20، 30 و 40 درصد میکروسیلیس، خاکستر بادي و روباره آهنگدازي به عنوان جایگزین سیمان استفاده شده است. تاثیر نوع و درصد پوزولان بر خواص رئولوژي شامل جریان اسلامپ، جریان T50 زمان عبور قیف V و نسبت انسداد L-Box و همچنین مشخصات مکانیکی از جمله مقاومت هاي فشاري 7 و 28 روز، مقاومت کششی برزیلی و جذب آب و در نهایت بر دماي هیدراسیون بررسی شده است. در تمام طرح هاي ساخته شده حاوي پوزولان هاي خاکستر بادي و سربارهشاهد کاهش دماي هیدراسیون بود هایم. در طرح هاي حاوي پوزولان میکروسیلیس شاهد افزایش دماي هیدراسیون می باشیم.بیشترین کاهش مربوط به طرح حاوي 40 درصد سرباره بوده که 18/51 درصد کاهش نشان می دهد و بیشترین افزایش در طرح حاوي 40 درصد میکروسیلیس بوده است که 33/33 درصد افزایش را نشان می دهد.