مطالعه ترکیبی رابطه خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع دبیرستان در زبان انگلیسی با محوریت نقش رشته تحصیلی

هدف پژوهش حاضر مقایسه سطح خودکارآمدی زبان انگلیسی دانش آموزان مقطع دبیرستان در رشته های علوم ریاضی، تجربی و انسانی و همچنین میزان رابطه خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی آنان در زبان انگلیسی با تاکید ویژه بر نقش گرایش تحصیلی است. واکاوی ویژگیهای خودکارآمدی آزمودنی ها و منابع شکل گیری باورهای آنان نیز محور دیگر این پژوهش می باشد. نمونه تحقیق شامل15 دبیر زبان انگلیسی و 150 دانش آموز در سه رشته مذکور بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی، نمرات آزمون پیشرفت تحصیلی و مصاحبه با دبیران و دانش آموزان هر سه رشته جمع آوری شدند. تحلیل داده ها حاکی از وجود تفاوت معنادار بین سطح خودکارآمدی و میزان پیشرفت تحصیلی آزمودنی های رشته انسانی با فراگیران دورشته دیگر بود. همچنین میان سطح خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دو رشته علوم انسانی وریاضی رابطه معنا دار وجود داشت. نتایج تحلیل کیفی مصاحبه ها بیانگر منابع متفاوت شکل گیری باورهای فردی در آزمودنی های سه گرایش بود. نتایج این مطالعه می تواند دستاوردهای کاربردی مهمی برای معلمان و برنامه ریزان درسی داشته باشد به طوری که بتوانند با طراحی محتوی کتب درسی واستفاده از روشهای تدریس مناسب در رشد باورهای مثبت در فراگیران نقش سازنده ای را ایفا کنند.