اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر هیجان بر بهبود کنترل هیجانی دختران در شبکه های اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر هیجان بر بهبود کنترل هیجانی دختران در شبکه هاياجتماعی انجام شد. روش پژوهش نیمه ازمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماري پژوهش کلیه دانشجویاندختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائنات در سال تحصیلی 1399 که کاربر شبکه هاي مجازي تلگرام بودند. از این جامعهآماري، ابتدا طی فراخوان 100 نفر به صورت دردسترس انتخاب شدند آنها به ابزارهاي پژوهش (پرسشنامه کنترل هیجانیراجرز و نشوور ( 1987 )) پاسخ دادند (پیش آزمون) در مرحله بعد از بین کسانی که نمرات پایین تر از میانگین کسب کردند بهصورت تصادفی تعداد 40 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 20 نفر). گروه آزمایش تحت 7 جلسه 45 دقیقه اي گره درمانی مبتنی بر هیجان جانسون ( 2004 ) قرار گرفتند و گروهکنترل درمانی دریافت نکرد. در پایان هر دو گروه مجددا به ابزارهاي پژوهش پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوري شده با نرم افزار spss-22 و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد تفاوت مشاهده شده بین میانگین هاي نمرات کنترل هیجانی شرکت کنندگان گروه آزمایش– کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با 99 درصد اطمینان معنی دار می باشد. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بعد از حذف اثر پیش آزمون نمره کنترل هیجانی اثر اصلی گروه (گروه درمانی مبتنی بر هیجان) بر نمره هاي پس آزمون معنی دار است؛ یعنی گروه درمانی مبتنی بر هیجان بر بهبود کنترل هیجانی دختران در شبکه هاي اجتماعی موثر است.