پیش بینی سازگاری تحصیلی براساس ذهن آگاهی به واسطه استرس در دانشجویان

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی سازگاری تحصیلی براساس ذهن آگاهی و به واسطه استرس در بین دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی ـ همبستگی با تکنیک معادلات ساختاری بود. نمونه آماری براساس فرمول فیدل و تاپاچینگ 2007 و 109 نفر از دانشجویان کارشناسی بودند که بصورت طبقه ای نسبی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های سازگاری تحصیلی سینها و سینگ 1993 ، ذهن آگاهی بائر وهمکاران 2006 و استرس ادراک شده کوهن و همکاران 1983 گردآوری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها نشان داد ذهن آگاهی از طریق استرس تأثیر مثبت و معناداری سازگاری تحصیلی دارد. همچنین ذهن آگاهی در حالت استاندارد در تبیین واریانس سازگاری تحصیلی بصورت مثبت و مستقیم تأثیر دارد. دیگر یافته پژوهش نشان داد استرس در حالت استاندارد در تبیین واریانس متغیر ملاک بصورت منفی تأثیر دارد. دیگریافته پژوهش نشان داد استرس در حالت استاندارد در تبیین واریانس متغیر ملاک بصورت منفی تأثیر دارد. نهایتا ذهن آگاهی در حالت استاندارد در تبیین واریانس متغیر میانجی یعنی استرس بصورت منفی و معکوس تأثیر دارد.