اثربخشی درمان مبتنی بر چشم انداز زمان بر سلامت روان و کاهش اضطراب امتحان دانش اموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر چشم انداز زمان بر سلامت روان و اضطراب امتحان دانش آموزان بود. مطالعه شبه تجربی و جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ساوه بود. نمونه ای به حجم 30 نفر از جامعه پژوهش انتخاب به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون سلامت عمومی بودند. پرسشنامه به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. گروه آزمایش درمان مبتنی بر چشم انداز زمان را دریافت، ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکرد. برای تحلیل توصیفی داده ها از مشخصه های آماری نظیر میانگین وانحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوورایانس استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوورایانس نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش ازمون بین میانگین نمرات دو گروه در پس آزمون تفاوت معناداری بود. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر چشم انداز بر افزایش سلامت عمومی و کاهش امتحان دانش اموزان موثر است.