اثربخشی آموزش شناخعتی رفتاری گروهی بر استرس، پرخاشگری و خودکنترلی بازیکنان فوتبال

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی اموزش شناختی رفتاری گروهی بر استرس، پرخاشگری و خودکنترلی در بین بازیکنان فوتبال است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بازیکنان هیئت های فوتبال لاهیجان و سیاهکل تشکیل می دهند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 40 ورزشکار فوتبال در دو گروه کنترل (بدون دوره آموزشی) و گروه آزمایش (آموزش درمان شناختی و رفتاری) جای گرفتند. پرسشنامه های عبارت بودند از مقیاس استرس، پرخاشگری و خودکنترلی که قبل و بعد از آموزش درمانی بین دو گروه کنترل و تجربی اجرا گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی توانسته است به طور معناداری درکاهش استرس و پرخاشگری و همچنین افزایش خودکنترلی ورزشکاران گروه آزمایش اثرگذار باشد.