رابطه سبک های حل مسأله جوانان با معنای زندگی والدین

هدف ازاین پژوهش مطالعه رابطه سبک های حل مسأله جوانان با معنای زندگی والدین آنها بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، دانش پذیران جوان موسسات فنی و آموزشی رشت که 12 موسسه می باشد سه موسسه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. محدوده سنی جوانان از 18 سال تا 30 سال و محدوده سنی والدین 40 سال تا 60 به عنوان معیار ورودبه مطالعه درنظر گرفته شد.در پژوهش حاضر برای سنجش معنای زندگی از پرسشنامه استگر و همکاران 2006 استفاده شد که دارای 10 گویه است. سنجش حل مسأله در این پژوهش براساس پرسشنامه کسیدی و لانگ 1996 و 24 گویه ای انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS22 و با استفاده از روش ضریب همبستگی انجام شد. نتایج نشان داد که معنای زندگی با سبک های حل مسأله جوانان آنها رابطه دارد.