مقایسه شاخص های جمعیت شناختی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد بهنجار

اختلال دوقطبی یک بیماری مزمن روان پزشکی است که با دوره های شیدایی وافسردگی همراه است. پژوهش حاضربا هدف مقایسه شاخص های جمعیت شناختی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی وافرادبهنجار انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 80 نفر در بازه ی سنی 50-20 سال انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد، سن و تحصیلات پایین افراد یا احتمال ابتلا به اختلال دو قطبی رابطه مستقیم دارد. همچنین شیوع اختلال دوقطبی درافراد مجرد بیش از متأهلین است و بیکاری نقشی مهم در ابتلا به اختلال دو قطبی دارد. لذا می توان بیان کرد که شیوع اختلال دوقطبی در مجردها، افراد با تحصیلات پایین و درافراد بدون شغل مشخص، بیش از سایر گروه ها است.