مدیریت پایدار مالی ، کنترل هزینه ها و رشد درامد های داخلی

مدیریت هزینه ها و درآمدها در دنیای کسب کار امروز از ارکان اصلی هر سازمان انتفاعی و غیر انتفاعی می باشد. فلسفه وجودی هر سیستم یا سازمانی مبنی بر کسب سود یا ارائه خدمات عام المنفعه می باشد، علی الرغم اینکه موضوع صحبت ما در خصوص واحدهای تجاری با هدف کسب سود می باشد، ولی برکسی پوشیده نیست حتی سازمان هایی که تشکیل می شوند برای خدمات و سرویس های عام المنفعه دارای درآمد و هزینه هایی هستند که در صورت عدم مدیریت آن نمی توانند خدمات خوبی ارائه نمایند.این موضوع بر اهمیت وجود مدیریت بر هزینه ها و درآمدها تاکید دارد. در اصطلاح عامیانه که همه ما بارها آن را شنیده ایم به این موضوع اینگونه اشاره می شود “دخل وخرج” باید با هم بخونه یا به تجارتی که رو به شکست می باشد رایج ترین اشتباهات در خصوص مدیریت هزینه ها و درآمدها پرداختن بیش از حد به هزینه ها و تلاش در جهت کاهش آن می باشد، و این درحالی هست که همیشه پرداخت و توجه به درآمدها گزینه آخر می باشد البته بهترین تلاش در این خصوص راافزایش در آمد تصور می کنند. رشد نقدینگی در اقتصاد ایران، تناسبی با رشد تولید ناخالص داخلی نداشته و در شرایط رونق و رکود اقتصادی، حجم نقدینگی همواره افزایش یافته است. نتیجه مشخص این امر، با توجه به رابطه مقداری پول، در کنار تغییرات اندک سرعت گردش درآمدی، تغییرات سطح عمومی قیمت ها بوده که به شکل گیری انتظارات تورمی کمک کرده است. عمده نقدینگی در کشور ما در نظام بانکی خلق می شود، البته دارایی های مالی در بازار سرمایه را هم میتوان در تعریف نقدینگی لحاظ کرد، به خصوص که این روزها در بازار سرمایه شکل جدیدی از نقدینگی با سرعت زیاد در حال خلق شدن است. از سوی دیگر در شرایط تحریمی و سخت کنونی به نظر می رسد مهم ترین عامل رشد نقدینگی، کسری بودجه دولت است که این امر براساس آمار بانک مرکزی به برداشت های دولت از صندوق توسعه ملی برمی گردد. بهبود زیرساخت های فناوری یکی از نکات مغفول مانده بازار سرمایه کشور است. کندی هسته معاملات و اخیرا قیمت های متفاوت در سامانه های معاملاتی، موضوعات مهمی است که ریسک فعالان بازار را افزایش داده است. مالیات در بسیاری از کشورهای جهان، یکی از منابع اصلی دولت ها و در عین حال، ابزاری مهم برای سیاست گذاری در عرصه های مختلف توزیعی، تخصیصی و تثبیتی است.