ارائه مدل موفقیت شرکت های دانش بنیان ایران در تجارت جهانی

تجربیات نشان می دهد که شرکت های دانش بنیان، به عنوان موتور محرکه رشد اقتصادی کشور، در عرصه تجارت بین الملل با شكست های فراوانی رو به رو بوده اند و برای رسیدن به سهم بیش از 20% این شرکت ها در افق اقتصادی 10 سال آینده، گام های بسیار زیادی باقی مانده و نیازمند تلاش همه جانبه عوامل مؤثر است. هدف این پژوهش ارائه یک مدل کاربردی برای شرکت های دانش بنیان جهت موفقیت در تجارت بین المللی است. پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای-کاربردی، از نظر ماهیت داده ها کیفی، و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی محسوب می شود. در این پژوهش مهم ترین عوامل مؤثر با مرور ادبیات و تأیید خبرگان تعیین گردید، سپس با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری ISM، سطح بندی و با استفاده از تحلیل MICMAC طبقه بندی شد. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه ساختاریافته استفاده شد که پایایی آن با روش آلفای کرونباخ و روایی آن با نظر متخصصان تأیید گردید. جامعه آماری این تحقیق از مدیران صنعت دانش بنیان کشور تشكیل که از 20 نفر از مدیران به عنوان نمونه استفاده شد. بر اساس تجزیه و تحلیل یافته ها عوامل مؤثر بر موفقیت شامل نوآوری، شبكه سازی، و موقعیت مالكیت فكری قوی در سطح 1، تحقیق محوری، و شكل گیری تیم خطرپذیر در سطح 2، تأمین مالی در سطح 3، مدیریت ارشد در سطح 4، و عوامل محیطی در سطح 5 قرار گرفتند و مدل ترسیم شد. همچنین عوامل محیطی و مدیریت ارشد در خوشه محرک قرار گرفتند یعنی متغیرهایی با کمترین قدرت وابستگی و بیشترین قدرت نفوذ، از طرفی موقعیت مالكیت فكری قوی و شبكه سازی در خوشه وابسته قرار گرفتند یعنی متغیرهایی با کمترین قدرت و بیشترین قدرت وابستگی. در نهایت راهكارهایی برای تقویت هر دسته از عوامل پیشنهاد گردید.