بررسی هنر دیجیتال و مزایای آن در معماری

امروزه کاربرد فناوری دیجیتال در هنر و معماری، فرم هاس جدیدی را می آفریند که با وجود تنوع بی شمار دارای فصل های مشترکی هستند که آشنایی با این نقاط مشترک برای درک بهتر تأثیرات بعدی آنها ضروری است. این پژوهش به این پرسش پاسخ می دهد که مشخصه های زیبایی شناسانه مشترک میان اشکال مختلف هنر و معماری دیجیتال چیست؟ و لذا هدف آن شناخت مبانی زیبایی شناسی شکل یافته در هنرها با حضور فناوری های دیجیتال است. این تحقیق کیفی به روش توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ها تحقق یافته و مسیر پژوهش بررسی ویژگی ها و رویکردهای هنرها و معماری دیجیتال و بیان نقاط مشترک آن هاست. پویا، مشارکتی، تعاملی و قابل ساخت و تنظیم مجدد بودن، عدم محدودیت در مقیاس اجرا و گرایش به فرم های غیرمنتظره و ا رگانیک، تطابق با نیاز کاربر، زمانمند و مکانمند، سرعت و سهولت در تولید، ذخیره و تبادل از مشترکات این هنرهاست. اگر فرم های معماری تغییر کند مغز انسان تحریم خواهد شد که به گونه ای متفاوت بیندیشد و با استفاده از فرم های انعطاف پذیرتر و کمتر طاقت فرسا سازمان دهی شود و ابعاد جدیدی از اندیشه را کشف کند. با این تفاسیر در این پژوهش سعی در معرفی معماری تعاملی و تأثیرپذیری آن از تکنولوژی دیجیتال و جریان هیا حاصل از عصر اطلاعات و ارتباطات در روند طراحی آینده شده است تا با بازنمایی تأثیر تکنولوژی و تأثیرات آن بر معماری بتوان در افزایش قدرت خلاقیت و ابداع فرم های نو در حیطه معماری و در توانمند کردن معماران جهت طراحی آنچه که می بینند، می شنوند و لمس می کنند گامی مؤثر برداشت.