مدیریت و ارزیابی روش های تولیدواجرای قطعات بتنی سگمنت

امروزه به طور چشمگیری از ماشین های حفاری تمام مقطع در حفر تونل های بلند استفاده می شود. امروزه به طور گسترده ای،انواع ماشین های حفاری تمام مقطع با توجه به شرایط زمین شناسی و نیازهای پروژه برای حفاری تونل ها در سنگ سخت وخاک مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان اصلی ترین روش رایج در تونلسازی با دستگاه حفار مکانیزه، تعداد زیادی از قطعاتپیش ساخته بتنی، برای کاهش ریسک کمبود سگمنت به دلیل محدود بودن تعداد قالب ها و فضای کارخانه تولید، در محوطهکارگاه دپو می گردد. به طور متوسط در جریان کار شبانه روزی TBM بسته به شرایط زمین و وضعیت دستگاه، تعداد قابل توجهی سگمنت پیش ساخته بتنی مورد استفاده قرار میگیرد. فراهم نمودن قالبهای بتنی و فضا و امکانات لازم برای اینمیزان تولید روزانه، نیازمند سرمایه گذاری هنگفت است. پوشش های متشکل از قطعات بتنی پیش ساخته از نقطه نظر فنی واقتصادی بسیار مناسب و جانشین خوبی برای پوشش های چدنی هستند. البته پوشش های چدنی هنوز هم در تونل های زیرسطح آب، استفاده می شوند. از طرفی روشهای مختلفی براس تولید قطعات بتنی سگمنت وجود دارد که در این پژوهش بهمدیریت و ارزیابی روش های تولید قطعات بتنی سگمنت (مطالعه موردی : خط 7 متروی تهران) پرداخته می شود. لذا بدین منظوربا بکارگیری از تکنیک روش سلسله مراتبی Ahp و روش Topsis می توان به بررسی روش های رایج در صورت لزوم با بکارگیری نرم افزار آماری Expert Choice (و یا سایر نرم افزارهای مشابه) در این حوزه پرداخت. در این راستا با تهیه پرسشنامه های مشخص و پر نمودن آنها توسط چندی از پرسنل و نیروهای کاری و برخی مدیران پروژه در این حوزه در سطح استان تهران بهبررسی نظرات آنها و اولویت بندی هریک بر اساس مدیریت زمان و هزینه از روش های تولید قطعات بتنی سگمنت پرداخت ونتایج حاصل از هر دو روش مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرد. لذا این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی روش های تولید قطعات بتنی سگمنت بر اساس مدیریت زمان و هزینه با استفاده از تکنیک تصمیم گیری سلسله مراتبی AHP و Topsisدر پروژه ی خط 7 متروی تهران و مقایسه نتایج حاصله و نیز بررسی نقاط قوت و ضعف روش های تولید قطعات بتنی سگمنتدر ایران و جهان انجام گردید. نتایج حاصله مبین آن هستند که روش های تولید قطعات بتنی سگمنت بر زمان انجام پروژه هایتونل سازی در ایران موثر میباشد و با برقراری تعادلی بین زمان انجام پروژه های تونل سازی حین استفاده از روش های تولیدقطعات بتنی سگمنت و هزینه بکارگیری این روش ها می توان به حالت بهینه ی بکارگیری این روش ها دست یافت. لذا عواملیهمچون مشکلات ناشی از مشاوران و طراحی ها، تجربه ناکافی پیمانکاران، ناکافی بودن مشاهدات ژئوتکنیکی، مشکلات مالیپیمانکاران، تأخیر کمبود منابع و امکانات، چالش های فنی، دخالت کارفرما، عدم وجود دانش کافی، کندی در تصمیم گیری،تأخیر در پذیرش طرح ها، امکانسنجی، مکان یابی، اخذ مجوز های قانونی انجام کار در تاخیر یا هزینه پروژه های تونل سازیموثر خواهد بود.