درآمدی بر مفهوم معرفت در هنر و معماری براساس پدیدارشناسی هایدیگر

اساس معرفت شناسی"علم و معرفت" و دانستن می باشد، در واقع جست جوی راه های مناسب برای کشفحقیقت و آگاهی يافتن به وجود هستی و انسان به شمار می آيد.در مقاله ی پیش رو با استفاده از مولفه های معرفتشناسی اين نتیجه حاصل می گردد که هنر و معماری، مفاهیم خود را در قالب پديدارشناسی هرمنوتیک بیان می دارندکه با تاويل و تفسیر آثار هنری می توان به غايت آن، که حقیقت می باشد در بستری از حكمت و عرفان دست يافت واين حقیقت تنها از طريق علم و آگاهی به ريشه های آن در نهاد انسان و در بستر هستی شكل می گیرد. روش تحقیقدر مقاله حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و به صورت کیفی صورت گرفته است. در ابتدا به تعريف مفاهیم معرفت شناسی،پديدارشناسی و زمینه ی مورد بررسی آنها پرداخته و در نهايت تطبیق دو حوزه ی مزبور، به نحوه ی تاثیر گذاری اينپارامترها در هنر و معماری پرداخته می شود.