بررسی عددی و آزمایشگاهی اثر تداخل پی های حلقوی و دایره ای قرار گرفته بر ماسه مسلح

پی ها معمولاً به دلیل کمبود فضا یا مطابقت نقشه های سازه ای، با فاصله کم از یکدیگر قرار گرفته و روی هم تأثیر می گذارند. این تأثیرات شامل تغییر رفتار بار- نشست و ظرفیت باربری پی ها نسبت به حالت پی تنها می شود. در این مقاله به بررسی این اثر تداخل، روی ظرفیت باربری پی های دایره ای و حلقوی پرداخته می شود. در این پژوهش خاک زیرپی به صورت ماسه مسلح و غیرمسلح درنظر گرفته شد و اثر تداخل پی ها، اثر شکل پی ها (حلقوی یا دایره ای)، فاصله بین پی ها و همچنین تأثیر لایه مسلح کننده روی ظرفیت باربری پی ها مورد بررسی قرار گرفت. برای رسیدن به این اهداف از مدل های آزمایشگاهی پی های حلقوی و دایره ای و مدلسازی عددی آنها توسط نرم افزار اجزای محدود PLAXIS 3D foundation استفاده شد. مطالعات آزمایشگاهی و تحلیل عددی نشان دادند ظرفیت باربری پی های دایره ای و حلقوی زمانی که این پی ها دقیقاً چسبیده به یکدیگر قرار گرفته اند، حداکثر بوده و با افزایش فاصله بین پی ها کاهش می یابد، تا جایی که فاصله بین پی ها به اندازه ای می رسد که عملاً تأثیری روی هم نداشته و مانند پی تنها عمل می کنند.