طراحی بیوفیلی در معماری

؛Biophilia، اصطلاحی است که برای نخستین بار توسط E.O. ویلسون در سال 1984، اشاره به تمایل ذاتی انسان برایوابستگی با طبیعت و بدنبال آن پیوند با بقیه زندگی دارد. به معنای "عشق به زندگی یا سیستم زندگی"، بیوفیلی، برایاولین بار توسط اریش فروم برای توصیف جهت گیری روانی هرچیز زنده و حیاتی استفاده شد. از این رو طراحی بیوفیلیکمفهومی است که در معماری و صنعت ساختمان برای ارتباط مجدد افراد با محیط طبیعی از طریق موجودات زنده ، روشناییطبیعی و شکل ها و ویژگی های ارگانیک مورد استفاده قرار می گیرد.ارسطو هنگام استفاده از اصطلاح filia ، یا دوستی، مفهوم متقابل را به روشی مشابه پیشنهاد کرد که دوستی به نفع هر دوطرف است، غالباً به روش های بیشتر از یک. فوبیا از یک طرف گریزی و ترس از چیزهای موجود در محیط است در حالیکه فیلیاس ها جاذبه ها و واکنش های مثبت نسبت به ارگانیسم ها، گونه ها، زیستگاه ها و محیط اطراف هستند.سرانجام دنیای معماری و طراحی به آنچه که بدن های ما به ما گفت توجه کرد، این که ما بدون اتصال به طبیعت نمی توانیمزندگی کنیم و باید به ریتم های طبیعی خود احترام بگذاریم. طراحی بیوفیلی به دور از یک مفهوم جدید است و قدمت آنبه باغ های معلق بابل بازمی گردد.