طرح و تبیین الگوی تعامل رهبری و مدیریت با منابع سازمانی از منظر قرآن کریم

سازمان ها در دنیای مدرن، بخش مهمی از زندگی افراد محسوب می شوند و حداکثر فعالیت های فرهنگی، سیاسی- مدیریتی، اقتصادی و اجتماعی، ارائه و دریافت خدمات، دسترسی به مقاصد و اهداف اساسی از مجرای سازمان و نهادهای اجتماعی تحقق پیدا می کند. رهبری و مدیریت سازمان باتوجه به نقش تعیین کننده و بی بدیل آن در قالب طراحی ساختار، تصمیم گیری، برنامه ریزی، نظارت و کنترل و هدایت کلی سازمان در مسیر اهداف و مقاصد سازمانی از سوی اندیشمندان رشته های علوم انسانی و بخصوص دانش مدیریت مورد توجه قرار گرفته و نظریات متعدد و الگوهای متفاوتی از سوی آنان ارائه شده است؛ بدون تردید بخش مهمی از نقش رهبری و مدیریت چگونگی تعامل آن با منابع سازمانی است تا از این مجری، تحقق اهداف بنیادی سازمان میسور و میسر گردد. ازآنجا که رهبری و پارامترهای تاثیرگذار آن بر مقوله های مدیریتی به شدت متأثر از فرهنگ حاکم بر جوامع و دولت هاست، به همین جهت، در جوامع اسلامی، طرح و تبیین الگوی تعامل رهبری و مدیریت با منابع سازمانی بر اساس آموزه های قرآنی یک ضرورت انکار ناپذیر است زیرا قرآن، معجزه جاوید الهی،سرشار از دانش و دستورالعمل، در زمینه های مختلف تنظیم بی عیب و نقص روابط فردی، گروهی، سازمانی و فراسازمانی است. با توجه به اعتبار قرآن میان اندیشمندان و جایگاه آن، به عنوان اساسی ترین منبع معارف دینی مسلمانان، این پرسش مهم در روزگار ما مطرح است که: الگوی تعامل رهبری و مدیریت با منابع سازمانی از منظر قرآن چگونه است؟ از آنجا که رهبری و مدیریت سازمانها و جوامع انسانی در آموزه وحیانی قرآن همواره به عنوان یک موضوع با اهمیت مطرح بوده است بدون تردید، گره ها و دشواری های مدیریت دینی در مسیر توسعه تمدن اسلامی با استعانت و الهام از منبع عظیم وحیانی، هموار می گردد، نوشته حاضر کوشیده است با استفاده از روش داده بنیاد ( GT ) که یکی از روش های نو و قابل اعتماد دراین گونه تحقیقات، به شمار می آید به طرح و تبیین الگوی تعامل رهبری و مدیریت با منابع سازمان از منظر قرآن بپردازد.