بازشناسی نقش بادگیر در معماری

معماری در ایران محصول اقلیم و فرهنگ مردم است، که توجه به نیاز انسان ها از ضروری ترین فاکتورها در طراحی محسوب می شود. معماری هر منطقه با توجه به ویژگی و مشکلات آن منطقه راه حل های واقع گرایانه ای را معرفی می کند. نمونه ای از آن را می توان بادگیر بعنوان یک شاخصه رایج در معماری مناطق گرم اشاره کرد. بادگیر براساس یک ابزار معماری سنتی ایرانی است که به منظور ایجاد تهویه طبیعی در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گرفته است. این عنصر در تعدیل دما و ایجاد منطقه آسایش نقش مؤثری داشته و تهویه طبیعی را با هدایت جریان باد و بهره گیری از انرژی پاك و تجدیدپذیر فراهم می آورده است. در این مقاله سعی شده تا نقش بادگیرها را بعنوان ابزاری کارآمد در سیستم تهویه طبیعی نشان دهد و هم چنین از آن بعنوان روشی جایگزین سیستم ها سرمایشی نامناسب مدرن در مناطق با آب و هوای گرم بکار گرفته شود. چون علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی، از تخریب محیط زیست نیز جلوگیری می شود. .از زمان بحران انرژی، جنبش معماری پایدار معماران را تحت تاثیر خود قرار داد و سعی شد تا ساختمان سازگار با محیط زیست هر منطقه طراحی شود. در دهه های اخیر توجه بیشتری نسبت به بادگیرها و نقش بسزایی آن در ساختمان های آینده وجود داشته است و سبب شده تا بسیاری از مشکلات معماری مدرن را رفع نماید.