چالش های آموزش الکترونیکی در دوره کرونا

با شیوع گسترده ویروس كرونا و لزوم استفاده از ابزارهاي از راه دور، توسعه بسترهاي مربوط به شبکه هاي رایانه اي و روي آوردن افراد و سازمان ها به استفاده از نظام هاي مبتنی بر شبکه هاي رایانه اي؛ رویکرد مؤسسات آموزش عالی در استفاده از اینترنت براي ارائه خدمات آموزشی به دانشجویان از ضروریاتی به شمار می آید كه از منظر دامنه تأثیرات فرهنگی و اجتماعی حائز اهمیت است. توسعه این مقوله در دوران كرونا براي آموزش عالی تا بد آنجاست كه نمی توان از نقش بی نظیر فن آوري اطلاعات در بهبود كیفیت، ارتقاي اثربخشی آموزشی و ایجاد مزیت رقابتی براي دانشگاه هاي مجري، چشم پوشی نمود؛ بنابراین باهدف ارتقاي سطح كیفیت و تسهیل روند یادگیري، استفاده از شبکه هاي كامپیوتري و نظام هاي رایانه اي در آموزش عالی ایران توسعه یافت كه برخی از نتایج استفاده از آن، علاوه بر حفظ سلامت دانش آموزان و دانشجویان و ارتقاي كارآمدي نظام آموزشی، می تواند صرفه جوئی در وقت و هزینه كنشگران انسانی و افزایش بهره وري سیستم آموزشی باشد. سیستم آموزش الکترونیکی، با استفاده از ابزارهاي مختلف انتقال محتوا، سبب جذابیت و ایجاد تنوع و جلوگیري از بروز یکنواختی در فرایند «یاددهی-یادگیري» براي دانش آموزان و دانشجویان می شود، به طوريكه هم دانشجویان و هم اساتید می توانند شیوه هاي دیگر یادگیري و یاددهی را نیز تجربه نمایند. از سوي دیگر وجود امکان اتصال بلادرنگ و آنلاین به منابع آموزشی، علاوه برافزایش اثربخشی فرایند «یاددهی-یادگیري» می تواند تعاملات فضاي آموزشی را بهبود بخشد. استقرار نظام هاي آموزش الکترونیکی با غلبه بر محدودیت هاي ناشی اززمان و مکان جغرافیائی، زمینه آموزش براي افرادي كه امکان حضور در كلاس درس را ندارند، فراهم ساخته و روند ارزیابی و بهبود عملکرد دانشجویان را تسهیل نموده است. در تحقیق حاضر محققان می كوشند ضمن لحاظ نمودن شرایط كرونا و مزایا و چالش هاي آموزش الکترونیکی، چالش هاي مرتبط با كیفیت آن را براي مدارس و مؤسسات آموزش عالی مورد بررسی قرار داده و به ارائه مدلی جامع پیرامون بهبود آن بپردازند.