پیش بینی کیفیت زندگی زنان پرستار بخش مراقبت های ویژه براساس اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی کیفیت زندگی زنان پرستار بخش مراقبت های ویژه براساس اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی بود. طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیش بینی بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل تمامی زنان پرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهر شیراز است که از میان آن ها 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های کیفیت زندگی، پرسشنامه اضطراب مرگ DAS و مقیاس سازگاری اجتماعی S.A.S پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب گشتاوری پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی با کیفیت زندگی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی قادر به پیش بینی معنادار کیفیت زندگی پرستاران بخش مراقبت های ویژه بودند. و به طور کلی می توان نتیجه گرفت که اضطراب مرگ و همچنین سازگاری اجتماعی درکیفیت زندگی پرستاران، نقش چشمگیری دارند.