ارزیابی عملکرد ایزوترم های جذب مختلف در پیش بینی اثر فعالیت آبی روی محتوای رطوبت تعادلی مواد غذایی متخلخل و غیر متخلخل

محتوای رطوبت مواد غذایی جامد، اهمیت بسیار ویژه ای در ماندگاری و فساد آنها دارد. یکی از راه های نفوذ رطوبت به مواد غذایی،جذب سطحی بخار آب موجود در هوا می باشد که رابطه مستقیمی با میزان فعالیت آبی آن ماده غذایی دارد. بنا بر اهمیت موضوع،در این پژوهش، با بکارگیری ایزوترم های جذب مختلف به پیش بینی اثر فعالیت آبی مواد غذایی متخلل و غیر متخلخل روی محتوایرطوبت تعادلی آن ماده پرداخته شد. از بیسکوییت که یک جامد متخلل و فلفل سیاه که یک جامد غیر متخلخل است بعنوان نمونههای مورد بررسی استفاده گردید. در این راستا، عملکرد 9 مدل (ایزوترم) جذب مختلف اعم از تجربی، نیمه تجربی و تئوری برای پیش بینی محتوای رطوبت در محدوده فعالیت آبی 0/25 تا 0/95 و در دماهای 22، 30 و 37˚C و مدت ماندگاری 5، 14 و 40 روزمورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. در نهایت از میان تمامی ایزوترم های بکار گرفته شده، مدل های فرندلیچ و پلگ از بیشترینانطباق نسبت به داده های آزمایشگاهی و کمترین میزان خطا در پیش بینی محتوای رطوبت (در تمامی دماها و بازه های نگهداری)برخوردار بودند.