معنای واژۀ «مستمرّ» در آیۀ (وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ) با تکیه بر بافت زبانی و غیر زبانی
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1399
چکیده مقاله:
واژۀ « مستمرّ» در آیۀ شریفۀ (وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ) (قمر /۲) از واژگان قرآنکریم است که مفسران در بیان معنای آن دچار اختلاف شده و آرای گوناگونی را مطرح نموده اند؛ همانگونه که در میان منابع دانش لغت هم این تشتت آراء و اقوال دیده میشود؛ زیرا عدهای این واژه را دارای یک اصل معنایی دانسته و برخی برای آن چند اصل معنایی در نظر گرفتهاند. اختلاف در اصل معنای لغوی «مستمرّ»، مفسران را در تفسیر این آیه دچار اختلاف نظر نموده است؛ سحر متداوم، سحر زائل شونده، سحر قوی، سحر مشابه و سحر فراگیر از معانی «سحر مستمرّ» در تفاسیر موجود است. با توجه به اختلاف گستردهای که در میان مفسران در بیان معنای این ترکیب وجود دارد، به نظر میرسد می‌توان با تکیه بر نقش عناصر زبانی در متن و تأثیر آن در تشخیص معنا و موقعیت تولید متن، معنای تداوم را بر دیگر معانی ترجیح داد. بافت زبانی و غیرزبانی این آیه نشان می‌دهد، معنای مستمرّ باید دارای بار منفی باشد و از میان معانی منفی که مطرح شده، معنای تداوم با بافت زبانی و غیرزبانی هماهنگتر است.
نویسندگان
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه شیراز
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله: