بررسی اصول و ضوابط طراحی و مناسب سازی پیاده راه درون شهری و Walkability

رشد روز افزون شهر نشيني، جمعيت شهري و به تبع آن رشد عبور و مرور و رفت و آمدهاي ساكنان شهري با وسايل نقليه موتوري در سطح برون و درون شهري، مشكلات بسياري را در سيستم حمل و نقل ايجاد نموده است. بر اين اساس براي كاهش معضلات ترافيك، حمل و نقل و آلودگي هوا برنامه ها و طرح هاي متنوعي اجرا مي گردد. يكي از اين برنامه ها كه با اجراي عملي و صحيح آن مي توان تا حد قابل توجهي آرامش را به سيستم حمل و نقل و عبور و مرور شهري بازگرداند، توسعه حمل و نقل انسان گرا (پياده روي) مي باشد. مسيرهاي عابر پياده به عنوان بخش جدايي ناپذير سيستم حمل و نقل شهري و ارتباط دهنده مبدأ، مقصد با سواره رو مي باشد. با توجه به مسائل و مشكلاتي كه وسايل نقليه موتوري درون شهري به وجود آورده، توجه جدي به پياده ها مي تواند با كاهش مصرف سوخت، آلودگي هوا، معضلات ترافيكي و هزينه خانوارها همراه باشد. همچنين سبب افزايش سلامتي جسمي و روحي شهروندان و خلق فضاهاي شهري با كيفيتي مناسب خواهد شد. هدف از انجام اين پژوهش، طراحي و مناسب سازي پياده راه درون شهري و Walkability مي باشد. اين مقاله با استفاده از روش اسنادي و كتابخانه اي و مطالعه پژوهش هاي پيشين، اطلاعات را گردآوري و تحليل نموده است.