پرسشنامه تحریک / بازداری جنسی، ویژگیهای روانسنجی در زنان ایرانی

مطابق با الگوی کنترل مضاعف، برانگیختگی جنسی به آمادگی فرد نسبت به تحریک و بازدارندگی جنسی بستگی دارد. تنوع فردی در بازداری و تحریک جنسی تفاوتهای فردی در تحریک­پذیری و تجربه مشکلات جنسی را تا حدودی مورد تبیین قرار می­دهد. پژوهش به بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه تحریک / بازداری جنسی (SESII-W/M) در زنان ایرانی می­پردازد. ۱۷۲ نفر از زنان کارمند، استاد و دانشجویان متأهل دانشگاه فردوسی مشهد به­صورت در دسترس انتخاب شدند و به سؤالات پرسشنامه­های تحریک / بازداری جنسی، رضایت زناشویی انریچ و تمایل جنسی هالبرت پاسخ دادند. داده­ها از طریق نرم­افزار spss و Amos و با استفاده از روشهای آماری تحلیل عاملی تأییدی، آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌های تحقیق نشانگر این بود که الگوی ۶ عاملی مفروض (با مؤلفه­های شناختهای بازدارنده، روابط مهم، تحریک­پذیری، ویژگیها و رفتارهای همسر، مکان رابطه، و عناصر زوجی تعاملات جنسی) SESII-W/M در جامعه زنان ایرانی با اندکی تعدیل (حذف سؤالات ۲۳ و ۱۵) برازش قابل­قبولی دارد و شاخص برازندگی تطبیقی (05/0= RMSEA) و متوسط باقیمانده استاندارد شده (91/0=CFI) مطلوب ارزیابی شدند. هم­چنین ضرایب آلفای کرونباخ پرسشنامه SESII-W/M از مقدار قابل­قبولی برخوردار، و  پرسشنامه از روایی همگرا و واگرای قابل­قبولی برخوردار است (001/0>p). نتایج تحقیق نشان می­دهد که پرسشنامه تحریک / بازداری جنسی در جامعه زنان ایرانی دانشگاه فردوسی مشهد از اعتبار و روایی قابل­قبولی برخوردار است.