تعیین مالیات محیط زیستی به منظور كنترل آلودگی در ایران

بخش عمده اي از منابع درآمدي كشورها از طريق دريافت ماليات تامين مي شود. علاوه بر اهميت ماليات در رشداقتصادي كشورها از مهم ترين نوع ماليات ها، ماليات محيط زيستي (ماليات سبز) مي باشد زيرا اين نوع ماليات مي تواندبه دولت ها در رسيدن به توسعه پايدار، اقتصاد سبز ياتكنولوژي پاك كمك نمايد، با در نظر گرفتن هزينه هاي ناشياز آلودگي محيط زيست و محاسبه ي آن در قيمت تمام شده كالاها و خدمات نياز به بكارگيري ابزارهاي جديد از قبيلايجاد آگاهي و هماهنگي سياسي در زمينه قانون گذاري ماليات محيط زيستي مي باشد.در ايران در قوانين مالياتي، قانوني كه به ماليات محيط زيستي مرتبط است، در بخش معافيت هاي مالياتي مي توان بهتمهيداتي كه براي موسسات و شركت هايي كه صنايع خود را از شهر هاي بزرگ به مناطق كمتر توسعه يافته منتقلمي كنند تعلق ميگيرد اشاره كرد. يا ميتوان به ماده 38 قانون ماليات بر ارزش افزوده و تبصره ماده 16 اين قانون باموضوع تعيين نرخ ماليات ارزش افزوده و عوارض براي برخي كالاهاي آلاينده زيست محيطي اشاره كرد. يا مي توان بهماده 17 مقررات و ضوابط اجرايي استهلاك دارايي ها وقوانيني از اين دست اشاره نمود.