بررسی اثرات مدیریت انتقال آب درکانال های بتنی بر درختان لرگ در جنگل های شمال ایران (مطالعه موردی: طرح جنگلداری وطنا)

کانال های بتنی با عمر زیاد مانع نفوذ آب به داخل خاک و دسترسی موجودات زنده و پوشش های گیاهی مخصوصاً درختان مسیر مانند لرگ به آب می شوند. در این تحقیق متغیرهای قطر برابرسینه، ارتفاع کل، وضعیت سلامتی و زنده مانی تمامی درختان لرگ در نواری به عرض 25 متر در دو طرف مسیر نهر طبیعی و کانال بتنی انتقال آب اندازه گیری و بررسی شد. هدف این مطالعه بررسی اثرات احداث کانال بتنی بر شادابی گونه های لرگ وزن دهمانی آنها بوده که یک متغیر رتبه ای است و از روش رگرسیون لجستیک ترتیبی برای تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر شادابیدرختان لرگ استفاده گردید. تمامی آنالیزهای آماری و برازش مدل ها با استفاده از نرم افزار آماری R انجام شد. نتایج نشان داد احتمال وجود درختان با درجه شادابی بیشتر (درجه 1) در نزدیکی نهر طبیعی بیشتر است و بافاصله گرفتن از محور آن تا 25 متر از تعداد این درختان نیز کاسته می شود. شانس قرار گرفتن درختان در طبقات بالاتر شادابی (شادابی کمتر)، در درختان لرگی که در حاشیه کانال بتنی قرار دارند، نسبت به درختان لرگ واقع در حاشیه نهر طبیعی 16/48 برابر است. مقایسه درختان خشکیده (درجه سه) در طرفین کانال بتنی و آبراهه طبیعی نشان داد که خشکیدگی درختان بافاصله از محور نهر طبیعی بیشتر می شود ولی در فاصله کم با کانال بتنی درختان خشکیده دیده می شوند که نشان دهنده اثر قطع جریان آب در پای درختان لرگ پس از احداث کانال بتنی است.