روش های الگویی تعلیم و تربیت با استفاده از تفکر و آموزه های دینی در نهاد خانواده

هدف از تدوین این مقاله، بررسی نقش تربیت دینی خانواده در رشد فضایل اخلاقی کودکان و نوجوانان است. موضوع تعلیم و تربیت و روشهای مطلوب آن و همچنین نقش خانواده در این زمینه از زمانهای بسیار دور موردتوجه بشر بوده است و در تمام عصرها در زندگانی انسان اهمیت والایی داشته است. »امر تربیتی، عملی است که روی یک فرد یا گروهی از افراد اعمال میشود یا عملی است که فرد یا گروهی از افراد آن را میپذیرند و حتی در جستجوی آن هستند تا به تغییر عمیقی منتهی شود.« یافته های تحقیق حاکی از بیتوجهی یا ناآگاهی خانواده ها نسبت به مسئله تربیت دینی است که در عمق روح و جان انسان نفوذ کامل نداشته است و همین امر باعث شده که آسیبهای روانی، اجتماعی و دینی بهسختی پیشگیری گردد. براین اساس راهکارهایی به این شرح بیانشده است: انتخاب همسر مناسب و معتقد به اسلام ناب محمدی (ص) - تغذیه و رشد فرزند از شیر و اغذیه حلال اعتدال در آموزش و تشویق به نماز و دیگر عبادات - آموزش آداب دینی متناسب با سن نوجوان و همراهی با او در ادای تکالیف دینی. در مقاله حاضر عوامل مؤثر در تربیت دینی فرزندان و روشهای تربیت دینی بیانشده است. درمجموع میتوان گفت که همه عوامل در کنار یکدیگر در تربیت دینی فرزندان مؤثر هستند.