ارائه مدل معادلات ساختاری بین رضایت از زندگی و سر سختی ذهنی در مربیان کوهنورد

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس سرسختی ذهنی در مربیان کوهنورد انجام گرفت .مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی- تحلیلی است و از نظر نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است که به شکل پرسشنامه انجام شده است. همچنین به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه استاندارد رضایت از زندگی SWLS) )، پرسشنامه سرسختی بارتون ، کوباسا ، استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مربیان کوهنوردی کشور که به صورت فعال حضور داشتند. با توجه به هدف پژوهش، نمونه تحقیق به صورت در دسترس استفاده شد برای بررسی یافته های پژوهش در سطح آمار توصیفی از شاخصهای آماری فراوانی، درصد فراوانی، درصد فراوانی تجمعی، میانگین، انحراف استاندارد و طراحی جداول و نمودارها و در بخش آمار استنباطی از (آزمون رگرسیون،مدل ساختاری، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون توزیع دوجمله ای و آزمون فریدمن) استفاده شد. یافته ها: بر پایه یافته های حاصل از این پژوهش بین رضایت از زندگی به عنوان متغیر مستقل وسرسختی ذهنی، ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد، از طرفی دیگر بین مولفه های سرسختی ذهنی اولویت معناداری وجود ندارد و تفاوت معناداری در نمره سرسختی ذهنی بین دو گروه مردان و زنان مشاهده نشد. و در انتها پژوهش مدل معادلات ساختاری ارتباط بین رضایت از زندگی با سرسختی ذهنی، از برازش معناداری برخوردار است. نتیجه گیری: به طورکلی میتوان نتیجه گرفت مربیان را باید از زمان گرفتن مدرک مربی گری به سمت متغیرهای روانشناسی هدایت کرد،چون یکی از عوامل موفقیت ورزشکاران کار کردن با مربیانی است که بتوانند عوامل روانشناختی از جمله سرسختی را سرلوحه برنامه زندگی خود قرار دهند و این رضایت از زندگی خود مربی، باعث انگیزه کار کردن با ورزشکار را می دهد.