بررسی ویژگی های معماری امام زادگان کلان شهر اهواز

امام زاده محلی است که فرهنگ عامه در آن پرورش یافته و شکل می گیرد. زمینه مساعدی است برای زنده نگه داشتن باور های عامه مردم که دیرتر از مکان های دیگر ، دستخوش فراموشی و تحول می شود. برای آنها، علاوه بر ارزش های مذهبی، ارزش فرهنگی نیز باید قائل شد. از جنبه فرهنگی، مقابر، نقش حساسی در حفظ و انتقال باور ها و آیین های اسلامی دارند همچنین، همواره به عنوان یک بنای تاریخی، بازگو کننده گوشه ای از تاریخ شکل گیری شهر و نماد هویت بخش و شناسنامه یک شهر می توانند باشند و نقش آن ها در ایجاد و شکل گیری مراکز فرهنگی، اقتصادی و حتی کلیت بافت شهری و روستایی به طور کامل مشهود است. اما جدا از آن، ویژگی های ساخت و شکل معماری هر یک از امام زاده ها در نوع خود قابل توجه است. این ویژگی های ظاهری می تواند با معماری رایج شهر هماهنگ و یا در تضاد آن باشد، که هرکدام از این موارد جداگانه قابل بحث و بررسی خواهد بود. این پروژه سعی بر آن دارد که به بررسی معماری تعدادی از امام زادگان مناطق کلان شهر اهواز بپردازد. نتایج پژوهش حاضر مبنی بر منحصر به فرد بودن معماری آرامگاه های امامزادگان ، در قالب تحلیل عناصر ساختاری معماری این ابنیه، با بررسی الگوها و اصول معماری اسلامی در آن و با توجه به عناصر معنوی، هویت ساز و یادمانی اسلامی، به بازشناسی و ارائه راهکارهای احیای ساختارهای تاثیر گذار بر فضای معنوی امام زادگان می پردازد.