تاثیر سطوح مختلف شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ژنوتیپ های مختلف گندم

شوری یکی از اصلی ترین تنش های اسمزی است که رشد و تولید گیاه را از طریق تغییر در تعادل یونی و اسمزی محدود می کند. به منظوربررسی آثار تنش شوری بر جوانه زنی، رشد رویشی و برخی شاخص های جوانه زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک هایکامل تصادفی با 4 تکرار در سال در آزمایشگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل 8 ژنوتیپشهریار، سرداری، سرداری 39، سرداری 101 ، زرین، اروند، fgs و آذر 2 و 6 سطوح شوری شامل 0، 2، 4، 8، 12 و 16 دسی زیمنس برمتر محلول کلرید سدیم بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف شوری اثر بسیار معنی داری را بر درصد جوانه زنی، وزنخشک ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک گیاهچه، یکنواختی جوانه زنی، طول ساقه چه، شاخص مقاومت به شوری و طول ریشه چهداشتند. با افزایش شوری کلیه صفات فوق کاهش یافتند، به طوری که بالاترین مقدار هر یک از صفات فوق از تیمار شاهد و کمترین مقداراز سطح شوری ds/m 16 بدست آمد. ژنوتیپ مختلف نیز در سطوح شوری مختلف، پاسخ های متفاوتی از خود نشان دادند و مقاومت هایمتفاوتی داشتند. ژنوتیپ زرین، اروند و سرداری نسبت به شوری تحمل بیشتری داشته و شوری حداکثر ds/m 12 را تحمل کردند و درشوری ds/m 16 کاهش مقدار صفات این ژنوتیپ ها بیش از 60 درصد بود و ژنوتیپ آذر 2 و سرداری 101 ژنوتیپ حساس به شوری بودند.